تنهایی

چه کسی راز ِ مرا می داند ؟

چه کسی از پس  ِ این اینه ها

دل رسوای  ِ مرا می خواند ؟

چه کسی گفت که عاشق شده ام ؟

و به اندازه  گل

و به اندازه چشمان پُر از شیدایی

جان نثار  ِ دل  ِ دنیا شده ام

چه کسی گفت که من بیمارم ؟

و در این کنج قفس زندانی ،

و به امیـّد طلوعی واهی

دیده بر پنجره ها می دوزم

چه کسی راز  ِ مرا می داند ؟

و در این غربت  ِ بی پنداری

نغمه های دل تنهای  ِ مرا می خواند

چه کسی همسخن ام می ماند ؟

همدم و همنفس ام می ماند 

گاه گاهی که دلم تنگ و وجودم خاکیست

و تماشاگه من تنهاییست

چه کسی هست که طوفان کندم ؟

و درون  ِ دل دریایی  ِ من

بادبانی به فراسوی زمان پهن کند

چه کسی راز  ِ مرا می داند ؟

چه کسی بود صدا کرد مرا ؟

با همان لهجه شیوای قدیم

چه کسی نام مرا نجوا کرد ؟

چه کسی گفت به من ؟  " تنهایی "

تنهایی شعری از : مهدی گودرزی " رها "