صدای سکوت ام همه جا به پا شده
چشم های اشنا همه نا اشنا شده
کسی که روزگاری برایم غریبه بود !
امروز تنها ارزوی ِ دل ِ بی ریا شده !
انان که عمری در کنارم خنده سر دادند
ببین چگونه چشم هاشان نامهربان شده !
مردمان اگرچه همه مدعی همزبانی اند
ارزوی ِ دل ام ملاقات ِ همزبان شده
چگونه در این فضای دلگرفته پرواز کنم ؟؟
وقتی نگاهشان سنگین و بی وفا شده
بخاطر ِ لحظه های پر از رسوایی ست
که حدیث ِ نامم چو وجودم رها شده !
... / سروده مهدی گودرزی "رها "
از دفتر سالهای جوانی اردیبهشت / 1389
www.hatta.blogsky.com