گرچه این روزهای دلگیر پاییزی خودش رو خوب نشون نداده ولی دوستانی که بهاری بودن زود به استقبال پاییز رفتن.
این روزها منتظرم تا پاییز تموم بشه و بابانوئل از تو دودکش بخاری برام یه کادوی گول منگولی بیاره
تا حسابی بعد از مدت ها خوشحالی رو تو اینه دور قهوه ای خونه مون ببینم ...
این روزها حس میکنم تنهایی رو ... حس میکنم بغض پاییزرو...
دوست دارم پاییز که تموم میشه تو روزهای اول زمستون به یاد قدیم ها روی برف ها رد پاها رو دنبال کنیم تا برسیم به اونهایی که نمیدونیم چرا و چطور رفتن...
حالا فقط یه سوال میمونه گاهی ذهنمو داره با تیزیش میخارونه و هر از گاهی یه دست نوازشی به سرم می کشونه ...یعنی نمیتونیم یه کار کنیم پاییزهم قشنگتر باشه ؟؟؟!!!