چشم در راه ...

امد و می دانست  

چشم در راه شدم 

امد و می فهمید 

چهره در ماه  شدم 

از نگاهم فهمید 

انچه را می دانست 

خواست با شال ِ سپید 

اشک  را پاک کند 

چون خوب می دانست 

باعث ِ این اشک کیست  

گفت ارام به من 

پس فراموشم کن 

خاطرم بارانیست 

دست هایت خالیست 

تو صدیقی اری 

این فقط یک بازیست 

دیگر از من نخوان 

باورش را داری؟ 

به تو می خندیدم  

وقتی از شادی من شاد شدی 

و تو الان تنها 

بی من بی مایی 

و تو تنها من را 

از جهانت داری 

و من اکنون خودم را از تو 

می ستانم اری 

تا بدانی و بفهمی تنهاست 

انکه با هر نفسی می بازد 

و درونش با گِل  

از تنی بی ارزش  

شاخه گُل می سازد.     

     شاعر: ...  /مهدی گودرزی "رها"